Sanat; müzik, resim bir dildir, şarkılar hele,
Hatıralar, hep bülbül olup şakırlar bile.
Geçmiş zamanın bazı hüznünü tatlı kılar,
Hayal ile gelecek, giyer süslü takılar.
Neşeliyse şarkılar, gamı kederi boğar,
Kibir ve öfke düşman, tevbe ve sabır dosttur.
Cennet kapısı takvadır, ne makam ne posttur.
Hayat, birkaç dakika, bir çocukluk, bir gençlik,
Bir rüya sonu yaşlılık, ömrün sonu hiçlik.
Sanma ki sebepsizdir, ecel gelir cihan'e,
Bir seng-i kaza gibi, baş ağrısı bahane.
Ömür ilim, ibadetle geçtiyse, daha ne,
Dilerim olsun, cennet köşesinde bir hane.
Sevdiğimin gönlüdür, benim güzel sarayım,
Murada eren olup, sevdiğimi sarayım.
Huzur, mutluluk denen, şevkli hayat neşesi,
Bu dünyada bulmadım, ben nerede arayım.
Ne yar, ne de yaran bize saygıyla eğilsin,
Biz kimin kıymetini bildik ki, bizi bilsin.
Nefsi dindirmek de amacım değil, ezilsin,
Cüzi iradem, dünyevi sevgileri silsin.
Değmez gülmeye ağlamaya, bu da geçermiş,
Oku Nas'tan, ibret al, ermek için Mevla'na,
Bak, ne der, Hacı Bayram, Yunus, Mevlana !
Ermişler, Hakkı sever, düşün hep neyi söyler,
Zannetme kendi söyler, ne varsa, neyi söyler.
Kardeşi düşman eden, nefsin kıskançlığıdır,
Taht için düşmanla dost, hain ve alığıdır.
Ey İslam Alemi, aklını devşirip birleş,
Din kardeşini unutursan, olursun bir leş.
Kandırdı seni casus, taht ile altın ile,
Bize müdaheleye, yetkiliymiş zanneden,
Avrupalı geveze, sefir değil, sefildir!
Biliriz, bize kalleşçe niyetleri neden,
Asırlardır her tür, hileleri çetrefildir!
Uyan ey halkım, mücadele ölüm kalımdır,
Yaş kemale erince, gönül ses işitemez,
Ne baharın , ne yazın güneşi, eritemez
Soğuyan gönüldeki, donmuş duygularımı,
Anılarda yaşayan gözyaşı incitemez.
Nice veliler duydum, baba olmak isterdi,
Ömrünce, sade, bir hırka giydi, bir post serdi.
Tahkiki iman ile düşün, Nas'lar ne derdi,
Hor görme garibi, anla, gör ,hisset, ne derdi.
İblis insanı her dem, günahlara iterdi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!