Abdullah Gençay Şiirleri - Şair Abdullah ...

Yaşamının baharındasın güzelliğin ay gibi
Aklımı başımdan aldı, masum gözlerinin gizemi
Dolunaya, mehtaba hayranım senden bir parça sanki
İç ekiyor ruhum seni gördüğü günden beri
Gönlüme düşen kor ateşsin, kıpkırmızı kan gibi
Akşamları rüyamdasın prenses, sanki bir peri

Yüzüne yansımış! ! !
Mevsimin soğukluğu
Solmuş göz bebekleri
Donmuş bakışları
Sen, Kal

Satarken ruhlarını ve bedenlerini
Yalakalıklar ve menfaatler için
İnsanlığın ayıplar listesine
İnsancıklar, olarak geçer isimleri

İnek kadar da bile olamaz; insancıklar!

Kızgın demirlerle dağladım ruhumu
Artık ne sevmek var ne de hasret
Siyaha boyamak istiyorum mehtabı
Yada kezzap dökmek dünyaya

Çığlık atmak istiyorum karanlıkta

Soy ağacımın ana dalları
Kırılıp düşüyor toprağa birer birer
Küçük dalların, boynu bükük
Hüzün girdi yine bayrama

Yüreğim buruk darmadağın

Genç bir kız olmuş, hayatının baharında
Baba yok, gelmeyecek artık, herşey anılarda
Yüreği buruk, dolmayacak o boşluk, hayatında
Ellerini açtı allaha duaya, gözyaşları döktü babaya

O yoldan her geçişinde, iç çekişi sancılı

Baharın serinliği okşuyorken yüzümü
Gönlüm, sevdam memleketim de
Saçlarımda bir kaç beyaz varken
Bak, sakallarımda ak var anne

Baharı seviyorum ille de yağmurunu

Gece, fenerini yakmış senin için
Yıldızlar halay çekiyor yeryüzüne inat
Yeryüzü sessiz, rüzgar durmuş
Heyecanından kalp atışım, ritimsiz

Anlamanı beklemedim, bugün bile

Kardeşim, ettinse lafını
Biraz zaman tanı, sabret
Bırakma boğazımda
Yutmama bari müsaade et

Ne duysunlar sesini, ne görsünler gözlerini
Sis insin, perde çekilsin bakanın gözlerine
Lal olsun dilleri, konuşamasınlar seninle
İnci ol saklan istiridye kabuklarına, seni kimse görmesin

Saklamam mümkün olsa, saklarım sonsuza kadar