Abdullah Çetin Arslan Şiirleri - Şair Ab ...

Bir şeyler değişiyor,
Niye dur diyemiyorum.
Kaçıp gitmek mi çare,
Kalıp savaşmalı mı, bilmiyorum.

Ellerimi uzatsam rüzgara,

Her rengin içinde bir özlem var,
Her rengin içinde bir parça sen,

Gel işte bekletme,
Bir gün haber vermeden,
Çık gel ve bir daha gitme,

Ne sesinle uyandığım sabahlara gömebildim ismini,
Ne de gülüşünü unutabildim sensiz gecelerimde,

Hani hayalin rahat bıraksa yakamı,
Hani baktığım her yerde yüzünü görmesem,
Hani her şarkı seni hatırlatmasa,

Kur'ân'a yüz çevirdik, sünnete kaldık uzak,
Anlımız secde görmeyecek elalemden utanmasak,
Camiler doluyor, gelenlerde heyecan yok.
Cumanın hayrı çok da, müminlerde iman yok.

Korkma ölümden bu kadar âdemoğlu,
Ecel gelmeyince bir nihayetin yok.
Acırım sefahet ehli şu haline,
Ecelden sonrasına bir gayretin yok.

Mazlum Müslümanların hayatı
azab içindeyken,
Mağdur Müslümanların rahatı
batıyor bana.

Hasret,
Seninle geçen günlerde saklışmış meğer,
O günlermiş seni hatırlatan,
O günlerden geri kalan tek şeymiş sensizliğim,
Ve sensizlikten kalanların üzerine kurduğum düşlerim.

Sen bir ateş sanırdın bu sevdâlı hâlimi,
Oysa ben küle dönerken seyretti âlemi.
Sen gül diye geldin, ben dikenle sınandım,
Aşk seni değil, beni benden alandı...

Tanıdık bir ses duydum yanı başımda,
Ayaküstü lafladık uzun zaman sonra,

Dosttu, arkadaştı, sırdaştı….
Aslında hepsinden de öte,
Unutamadığım bir sevgili,

Ve şimdi kapıyı çalmak üzere,
O hiç gelmeyecek sandığımız,
Ayrılık saati.