Abdullah Çağrı Elgün Şiirleri - Şair Abd ...

ANKARA BİR CADDE

Ankara bir cadde, adı da Sakarya’dır
Bira, rakı bir bu yerde boğazdan akaryadır
Buralar, hem gençlerin hem de kamil atağı,
Buralar hüzün yüklü genç yetişkin yatağı,

ANKARA’YI TARADIM,

Sen gittin kırıldı; kolum, kanadım.
Her gün, gece, Ankara’yı taradım.
Ankara, Seğmen Park, seni aradım.
Botanik, Kuğulu, boğdu Ankara.

ANKARA ZIYAGÖKÂLP CADDESI

Ziyagökalp Caddesi, Kurtuluş’a yol gider,
Kurtuluş Parkı’ndan çeşit çeşit kol gider.

Köşede görkemli ikiz Hilton durmada,

AŞKIN BENİ HOŞ ETTİ

Gitmiyorsun aklımdan, hep senle yaşıyorum
İçmedim rakı, şarap sarhoş dolaşıyorum
Gönlümdeki aşkınla, dağları aşıyorum
Dünya ile barıştım, aşkın beni hoş etti

BENİ BENDEN ALDI YÂR

Gömleğe kokun sinmiş, çıkarırken kokladım,
Defalarca katlayıp, yüzüm sürdüm sakladım
Orda sandım ben seni, tekrar tekrar yokladım
Bir sonbahar sabahı, bu gönlümü çaldın yâr

BEN SENİ ALACAĞIM

Artık yeter gönlünde, gam ile kederi sil.
Allah’ın emriyle bil, Peygamber kavliyle bil.
Bir Perşembe akşamı, bir Cuma sonrası bil.
Dayım, halam, teyzemle evine varacağım.

BİL VATAN AŞKIM

Bu güzel vatana, canlar ekilir
Serhatlere, nice yiğit dikilir
Düşman bassa, apoleti sökülür
Gönlümüzde taht, kal vatan aşkım

Geçit yok, dağlar tipi, kış kıyamet ve de kar,
İki göz iki çeşme, ana bacı ve de yâr.
Filistin’le Myanmar, Türkiye’de ölüm var.

Çocuklar ölüyorken, ben nasıl duracağım?
Ya vicdan susturacak ya silah kıracağım

DOLMAK İSTERİM

Ne bir mesaj yolla ne de çağrı at,
Çağrı’yı yarlardan, yarlara fırlat!
Kanayan yarama, bir de neşter at.

DÜŞÜNDÜM AĞLADIM

Felek mutluluğu bana çok gördü.
Düşündüm ağladım, masa başında.
Eller gülüp düğün, dernek yaparken,
Feleğe kahrettim, masa başında.