Mevlana
Hak ışığında uçan pervane
Bir veli, alim kişi Mevlana.
Uyarsan zikrine Kaf dağını aşırır.
İlim, hikmetiyle güneşe ulaştırır.
MEVSİMLER
Yaz gelince, gelir güneşli günler.
Balık gibi suda yüzer insanlar.
Kendini yere serer. sudan çıkanlar
Bekârları birbirlerini süzüp çeker.
Mabedim Baki
Silinmez sevgi gönülde izin
Ulaşır çabuk okuyan dizin
Sevilen seven korunur yerin
Dokunan duygu mabedim bakin
MADENCİYE AĞIT
Çalış, vatan vergi, hizmet bekler
Yaşa, yaşat işçim gayret göster
Güzel çocuk senden emek ister
Ölme eşin yollarını gözler
MAKBER
Şeytanı överek yücelmek isteyen millet
Beka bulacakmış, esaret verince izzet
Ne yer, ne yar kaldı, tarumar oldu kalp, diyar
Gönlüm hüzün doldu, kubbeyi çınlattı yaslar
MASUMİYET MÜZESİ
Organize olmuş suçlar
Maddi çıkar peşinde koşar
Çalışanı enayi yerine koyar
Terazisi bozuklar maya tutar
MATEM
Kalbimdeki tahta kondun.
Saltanatla göklerde uçtun, durdun.
Ufuklar, umutlar kuyuda mahkum perişan.
Beni unuttun, gezersin için şen, dünyan şen.
Melis
Melis aranır sevilen nimet
Halis sevgili en büyük kuvvet
Canan gül serdi çoğaldı saffet
Gülgün yar etsin sunduğun kısmet
MENDERES BATIYA AKTI
İdama gider de vermez devlet sırrını
Gösterdi susarak ölmek hüner sıdkını
Ölümsüz Demirel oldu atı şahlandı
Devletin hatadan tövbe edip canlandı.
Kime Küsüp Gittiler
Vaat edilmiş topraklar aramaya gittiler.
Bulunca bana haber edecekler...
Küskünlük kırgınlık yok onlarda...
Sığmıyor bu canların hacimleri bu kaba.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!