İstanbul Ağlıyordu
Bir güz akşamında
Ve bağbozumlarında
İstanbul ağlayıp duruyordu
Kara deniz bir baştan
Gece ayazında bir dişi yılan
Kan soluyan kedi
Zehir zemberek
Ak topuklu kısrak
Bitmeyen kilometrelerde
Soluk soluğa
Kız güzeli hür orkide
Cana yakın kan sıcağı
Gök mavisi ikindide
Muştu sunar tam kırağı
Çaba kurar arayışta
Gözlerim arı peteklerinde
Kalbim saat örneği
Aklım dağ çiçeklerinde
Arılar, karıncalar
Yuvalarında özgürce
Günler,aylar ve yıllar
Emanettir size güzel yurdumun
Geceden gündüze görevde polis
Değeri biçilmez kıymeti onun
Kendini adamış millete polis
Biz rahat uyurken kendi uyumaz
Gökçen Efem tuttu göcen Dağı’nı
Yaman soldurdu Kaymakçı’ nın bağını
Zehir kattı aşlarını yağını
Gökçen bu seferden dönmedi,deyin..
*** *** ***
Döne döne indim Kısık düzüne
Merhaba köyüne, iline
Hayran kaldığım birlik
Sağlık gözüne,diline
Kurban olduğum dirlik
Ben
Anadolu'yum
Hacı Mehmet Ali diye
Fakir bir köylünün
oğluyum
inadına
Emanettir size güzel yurdumun
Geceden gündüze görevde polis
Değeri biçilmez kıymeti onun
Kendini adamış millete polis
Biz rahat uyurken kendi uyumaz
ABDÜLKADİR GÜLER
Şair,Araştırmacı Yazar Abdülkadir Güler,çok iyi bir
gönül dostu...Güçlü kalem erbabı.Söke'nin turizm elçisi.
Yunus hayranı.Sevgi dolu bir insan...Onun için ne desek
az.İstersen sayfalarca yaz! Güler,kolay kolay anlatılmaz.
İsmail KARA