Abdulhamit Erkaner Şiirleri - Şair Abdul ...

Aşkımın güneşi karardı,
Gönlüm bahçesi sarardı,
Bedenim zayıfladı yaşlandı,
Toprak içine çekmeye hazırlandı,

Sanki Çetin bir cephedeyim,

Vuruldum kalb-i hançer ile,
Işk'a düştüm düçar oldum,

Güzeli sevdim yere serdi beni,
Hekimim derdime bir çare,

İskenderpaşa camii girişindeyim,
Sözde âlimin gözlerini hedefindeyim,
Baktıkça baktı, sanki saydıkça saydı,
İçimden dedim, hiç hoş değil kendisi,

Boş boş da bakmıyor, iblis olmuşta,

Boş da kalan derviş odun kesermiş,
Hoş da olan esnaf seyahat edermiş,
Mahsulü bol olan çiftçi halay çekermiş,
Makam kazanan bürokrat koltuk seçermiş,
Sınavını kazanan öğrenci okul gezermiş,
Yavrusunu bekleyen anne tulum beğenirmiş,

Hizmet aşkı ile yandın,
Hak ile batılı ayırdın,
Mevlana gibi döndün,
Amel defterini doldurdun,

Uzaklardaki mazluma koşturdun,

Şu Âlemi Deryada Dünya bir Nokta,
İnsan Bu Noktada Sadece bir Iskarta,
Birde Sorar Öldükten Sonra Nasıldır Dirilme?
Ol Denir Kemiklere, Onları Bir Araya Topla,
İşte Bu Kadar Kolay, Anlarmı Acaba Bedenli Koparta,

Zamanın ötesinde bir şair idi Orhan Veli Kanık,
İstanbul’u dinledi gözleri kapalı şiiri ise Yanık,
Şimdi dinleseydi gözlerini acaba açarmıydı?
Yazsaydı acep neleri yazardı neleri anlatırdı?
İstanbul Aliyye, Eskiden kokusu misk kokardı,

Tefekkür eyledim ölürsem,

Ruhumu isteye isteye versem,

Birde affedilmiş bağışlanmış isem,

Malatyanın kaysısı, Ankaranın hovardası,
Bak kızlar çay topluyor, Karadeniz burası,

Aydının inciri, Bal damlıyor dilleri,
Muğlam cennet köşesi, Tekirdağ meşhur köftesi,

Neler yaşandıysa kaldı mazide,

Araba ya külüstür yada modifiye,

İnsanlardan kaldıysa hoş seda,