Söz gider kalırsa bu yazı kalır
Kalbimde dinmeyen bir sızı kalır
Bahar gelir geçer haberim olmaz
Bana hep kışların ayazı kalır
Gül yüzün rengini yansıtsın diye
Kıpkızıl yemyeşil ve de bembeyaz
Çiçekler topladım kırlarda bu yaz
Çöllerde sürdüğüm izindir senin
Sensin aradığım durmadan kış yaz
Bu aşkı sen yüklendin artık gel dayan kalbim
Kendini Kafdağı’nda yapayalnız san kalbim
Ne annen var ne eşin ne baban ne kardeşin
Bin yıl beklersin olmaz kapını çalan kalbim
Yakup için
Yakup sensiz kaldım ya ruhsuz tenim bedenim
Yusuf’unu kaybetmiş perişan Yakup benim
Adın dillerden senin nişanın nişanlında
Durabilir her şey damarımda kan
Rüzgar hayat zaman su durabilir
Leylam el ederse bana uzaktan
Kimler beni nasıl durdurabilir
24 Ağustos ‘87/Kızılay
Bana ağyar değil dostsun sen yarsın
Pınar olur benden yana akarsın
Coşkun ırmak olur bendim yıkarsın
Sen benim ömrümde yazsın baharsın
Gün müsün yüzüne bakamaz oldum
Aklımda ne şöhret ne makam
Gözümde ne köşk ne saray
Bir yıl
Dört mevsim
On iki ay
Dilimde hep ismin
Anneme
Mahmur gözlerinde sihirler gizli
Benim bu haline ağlama n’olur
Ey İsa nefesli ey gül benizli
Kararsız gönlümü dağlama n’olur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!