Açtın saçlarını suçlarım gibi
Saçtın ortalığa ne varsa Sunam
Bir alev yalımı saracak şimdi
Bağrımdan bu ahım çıkarsa Sunam
Susuzlar arasında su içemem susuzum
Onlar aç dolaşırsa ben de aç uykusuzum
9 Ağustos’94/Demetevler
Söyle nedir hayat bilir misin sen
Bir avuç göz yaşı bir yudum sevgi
Can verir ruhuna ah bir dinlesen
Uçuk dudağımda kalan son ezgi
En ufak göz izi bulsam yüzünde
Dökülür gözümden yaş ılık ılık
Başladı mı bir kez senden ayrılık
Soluğum kesilir damağım kurur
Ta içimden kopar sessiz bir çığlık
Bu bahar karlarla yağmurlarla gel
Bizim burda susuz kurak bağlar var
Seni yâr etmezler bana sevgili
Aramızda aşılası dağlar var
Günler uzadıkça ömrüm kısaldı
Rüzgar beni ısıtır güneş dondurur beni
Aşkın ki bir ateştir yakar kavurur beni
Kurşun sıkılmaz derler sevdaya ki bilirim
Bir kurşundur gözlerin kalbimden vurur beni
Bir ses deldi bağrımı en içten en derinden
Sanki kutsal bir çağrı Horasan erlerinden
Ve kapattı gönlümü her kara düşünceye
Çoban yıldızı kıldı en karanlık geceye
Sonra aktı gözümden ölü için sağ için
Damla damla göz yaşı aydınlık bir çağ için
Ey yar sana sitem değil
Bu feryadım bu ah vahım
Korkarım ki mahalleni
Ateşlere yakar ahım
Kalpteki ağrımı dindir
Beni yakıp kül eden sendeki bu bakışlar
Söyle nasıl yaşanır sensiz bu yazlar kışlar
Yüz soluk boyun bükük gözler hep bulutludur
Sen gittin unutuldu ele kına yakışlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!