Abartılmış Şiiri - Ali Bıyık

Abartılmış bir sanatsın.
Sürgüne gönderilmiş bir sürgünsün.
Sen, umudunu arayan bir umutsun.
Bir pay biçiyorum kendime senden.
Bir de seni ant içiyorum derken…
Ben, senin içindeydim.
Sen de benim içimdeydin.
Kimleri sevdim senin için.
Kimleri unuttum senin için.
Bir gece hıçkırıklar ağladığı için.
Ben de ağladım sensizlik için.
Sürgündüm.
Sürüldüm.
Sen, beni buradan sürmeliydin.
Bir de gözlerine beni sürmeliydin.
Sen, sevilesi bir şeydin.
Bir başlangıcı olmayan gibi…
Bir de sonu olmayan gibi…
Sınırlandırılmamış sevgisin.
Hey gidi güzel hey…
Bir sen bilinmedin.
Bir ben bilinmedim.
Bir de kimse bilinmedi