Aa Filius Şiirleri - Şair Aa Filius

Yüzümüzün ağır geldiği yerde
Sırtımızdan vuranlar kahpeydi
Kurşunlar değil..
Vurulanlar şair oldu,
kurşunlar kalem.
Kahpe, hep aynı kahpe..

Gönlümde;
Baharı son bulmuş ağaçsın sevgili
Bin bir zahmetle beslediğim umut
İncecik bir dalında
Kalan son yaprak gibi
Mevsimlere direnen.

Ben İzmir deryasında bir karış kuru toprak
Sense sinemde açan rengarenk kır çiçeği
Dur zaman, akma şimdi, düşme takvimden yaprak
Meylim bahara değil sanadır kır çiçeği

Yokluğun kara kıştır dört bir yanım kar boran

Mevsimini kaybetmiş ağacın yaprakları
Düşmüşler, savrulmuşlar ayrı zarflar içinde
Tuzağına düştüğüm avcının kalanları
Vuran bir ok kalmamış hiç bir zarfın içinde

Dalları göğe varan özgürlük direnişi

Ay ışığı yüzüne şimdi nasıl vurmuştur
Yüzün bir ateş gibi parlıyordur gecede
Yıldızlar bile şimdi kadeh tokuşturmuştur
Senden bahsediyordur her sözde her hecede

Basıp gittiğin her taş kendini saklıyordur

Yine sabahlar ettim,
Senden kalanla
Sensizlik değil,
Senden fazlası var.
Göz kapaklarımda

Not: Şiir Cemal Safi'ye aittir. Çok sevdiğim bir şiir ve sitede yer almadığı için paylaşmak istedim.

SANEM

Kâbemin sanemiydin saltanat döneminde
Kalmadı gözlerimde nemin de önemin de.

Yanıldım,
Yenildim,
Değiştim...
Utangaç gönlümün mahçupluğuyla
Karşında dili tutulan adam
Değilim...

Aklım, gönlüm firarda senden ayrı düşeli
İstemez başka bir his düşünmez senden başka
Her hücrem intiharda neredesin sevgili
Bende bir ben kalmadı alıp gittin ne varsa

Doğrudur her tarafı seninle doldurduğum

Giymeyi
heyecanla beklerdim
çocukluğumda bayram elbisesini
baş ucumda tutarak

Çocukluk güzel de