Arabeks Hayatlar...

11.11.2014 İstanbul

aç eşek semerini kemirir.

hayat merdiven altı imalathanelerde,
beyni dumura uğratılmış, şarap depolar,
şişede durduğu gibi durmuyor meret.
dededen kalma kitabelere,
aval aval bakarız gözlüklerin üstünden.

bilinçsiz mi öyle san
geçmişle kopan bağlar
ne acı ah ne acı; o gün anlatılanlar
keser kendine doğru yontarmış keresteyi.
sanat tuzak sahneler ego için darbeler.
semere püskül.
tokalı kemer vay be

rafları toz bürümüş el yazma eseri
bağ ezik, bostan talan yuh desen neye yarar
milet açlığa mahkum, gülerek demlenenler.

kendi yerine koysan karşındaki, insanı,
her canlının göğsünde bulunan can damarı.
hayatçılar oynamış, hayâsızca bir kumar
tarih kanlı harabe her şey yerlerde yeksan,
kalkmıyor ensemizden, zalimlerin şamarı.

ambarları küf tutmuş tahıllarımız heder.
ev, oba oçak viran; suçlu olansa kader

söyle; kim kimden hoşnut, sefil yalancı dünya,
kızlar köşe başında, oğlan olma peşinde.
debdebeli düğünler, paramparça yuvalar,

yolumuza çiğ düşmüş, başımızda kar boran
nankör nankörlüğünde edep haya tanımaz
geçen güzel günleri hatırlatan çok amma
yarınlar karman çorman dram üstüne dram.
arabeske bağlamış ham hayalden hatıra...