971 Adam- Gönül Şiiri - Ekrem Akbunar

Âdem’den bu güne gelmek kolay da...
Kendinden Âdem’e dümendir adam!
Var olandan nefes almak kolay da...
Yokluğun sütünü emendir adam!

Âdem’in ırkını çözmeye misâl;
Havva’’nın nefsini sezmeye misâl;
Bir hayâl uğruna gezmeye misâl;
Gerçeğin şeklinde imândır adam!

Güneşin içinde kor kemiren kurt,
Alîme sığınak, câhile bir yurt,
Yâr uğruna çile, dost uğruna dert,
“Rahmet”i el için umandır adam!

Dünyevî bir zemin, uhrevi liman,
Yokluğu bir kadîm, varlığı zaman,
Hülasa bir yaman, hülasa emân,
“Rahman”ı gönlüne gömendir adam!

-------------

G ö n ü l

Adını Mevlana yazsam künyede
Şems’ini satarlar pazarda gönül
Nicedir yalnızsın bak şu dünyada
Belki dost bulursun mezarda gönül

Dünyevî dertlerin gelir mi sonu
Derman mı aranır kaderse konu
Âşıklar ağlamaz unutma bunu
Orda Rabb önünde huzurda gönül