Yüreğimin yıkık kentinden bir ses yükseliyor...
Ellerim uzanırken çaresizce sensizliğe,
Yüreğimdeki o ses yine beni benden ediyor..
7.2 şiddetinde bir depreme maruz kalmışcasına...
Feryadı figan ediyor bir türlü ışık yüzü görmüyor...
Habersizce sen döşedin ya yüreğime fay hattını,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta