Tozlu solgun yüzler düşüyor şehirlere...
İnsanlar geçiyor, ayak sesler yankılanıyor karanlıkta ,
Sıcacık evler savaş alanına dönüşmüş.
Anneler babalar kalbini tutuyor ...
Çocuklar ve yaşlılar su damlaları gibi dağılmış.
Kimine umut güneş gibi doğuyor ...
Diğerleri asla iyileşmeyecek yaralarla baş başa kalıyor
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta