Kutunun içindeki anılar güzeller ama artık ölüler.
Işığı kapatınca birden bire karşısında belirirler.
Bir gün de ruh adamın karşına bir sokakta çıkıver,
Karanlığı ikiye böl ruhu gibi ve kalbini geri ver!
Her gece tavana bir bulut çizmek ve binip gitmek,
Sabaha karşı bulutların tepesinden yere düşmek,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta