Abdü’l-Muttalib’in kafilesi konak yerine döner
Heyecan içinde herkes merakla haber bekler
Abdü’l-Muttalib daim Allaha yalvarıp dua eder
Heyet ertesi gün Kâhin’in yanına tekrar gider
Kâhin, haberin geldiğini hemen söyler
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
