Yağmurlu bir şubat günüydü
Rahmet yağmurları yağıyordu göklerden
Meğer insan en sevdiğini yağmurda kaybedermiş
Şimdi her yağmur yağdığında toprak buram buram sen kokuyor
İçimdeki yerin bilirim bir daha dolmaz
Ama ne yapayım gelmiyor elimden geri getirmek
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Teşekkür ederim
Bir dertleşme tarzında akıcı güzel bir şiir okudum ellerine yüreğine sağlık Tuğba
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta