Ağaçların en uçları sarı yeşile gibi
Uçsuz bucaksız bir maviliğin önünde
Salınıyor yaprakları ile
Güneşin girdiği bu oda
Bir fildişi kulesi sanki
Sadece önünü gördüğün
Küçük bir bulut tepesi misali
Anıları acıları unutturan bir mey
Neler olmuş neler oldu dedirtmeyen
Bir hayal gibi geride
Nasıl yapmış nasıl olmuş soruları ile
Gözümü açtığım her sabah gibi
Bugünde geride kalan
Bilmem kaçıncı gün
Artık yazamıyorum arayamıyorum
Tükenmiş gibi sanki
Sanki hiç olmadım hiç yoktum gibi
Ne ayrılık ne hasret ne de sen
Diye yazamıyorum bile
Belki diyorum susarsam öldü sanarlar
Belki unuturlar tüm verdiğim acıları
Yine de az hatırlarlar umudu ile
Yaptığım birkaç küçük güzel şeyi
Halen ne umudu ile noktalıyorum
Sonra açtığım her sayfayı
Hangi yaş 60 mı 70 mi
Oda kalmadı gibi
Sanki çoktan öldük de yasımızı tutar gibi
O koca binalar karanlık odalar
Uzayan yollar tükenen zamanlar
Hiç olmamış gibi
Beynim sanki silmiş her anıyı kalem kalem
Aklıma getirmeye çalıştığım her güzel şey
Bir filmin bozuk kareleri gibi karşımda
Ne ilerliyor ne başlıyor öylece donakalmış
Hangi günah bu hangi sevap
Bilmiyorum
En okkalı tokattan çok daha beter bu
O odalar ah o ışıksız odalar
Şarkı misali değil maalesef
Yıkılıp giden binalar gibi hayaller gibi
Ne kadar olmuş kaç satır kaç mısra
Halen yazamıyorum sen diye
Senin sana anlatmaya değil
Kendime anlatmaya gücüm yok
Sen bile yazmaya korkuyorum
Korkuyorum bendeki seni
Azıcık kalmış beni
Sen bende sen olarak varsın
Sadece sen başka değil
Adını koyamadığım anamadığım bir sen
En güzeli de ne biliyor musun
İnanır mısın zor ama
İnan
Her üzüntüde her kötülükte
Bu benim en kötü anım dediğim her anda
Öyle bir gücün var ki
Senin gözlerini sadece gözümde görmek
Güneş gibi doğuyor tüm kötülüklere
Nefes almak gibi bir şey bu
Mutluluğun sebebsiz nedeni
Sadece düşlemek yetiyor
Kış günü her yerde papatyalar açması için
Ve yine inanmayacaksın evet biliyorum ama
Havandan uzaklaştığım bilmem kaç gün
Bilmem kaç asırda olsa
Bir gün olmadı gözlerini
Gözlerimde hayal etmediğim
Evet evet bir gün olmadı
Keşke olsaydı diyorum bazen
Keşke ah o keşke
Bu kadar acı vermezdi belki de
Kimbilir bu kadar yakmazdı içimi köz gibi
Ama keşkelerim okadar çok ki
Galiba bu en güzeli
Öyle de kalsın gözlerimde
Belki on yıl belki yirmi
Kaç yıl daha yaşarsa bedenim
Okadar daha kalsın bende
Gözlerin
Merak etme kimseye etmem söz
Tek kelime vermem senden ödün
Merak etme sen sadece bende varsın
Elim yine silme tuşuna gidiyor
Bilmem kaçıncı şiir yazı bu
Yazıp yazıp sildiğim
Bilmem kaçıncı paylaştığım
Şarkı durumda
Sonra silip kaldırdığım
Ne diye seni meşgul edeyim diye
Ama bu sefer böylece yazıyorum
Böylece işte
Son küçük bir not bugüne
Sensiz bir doğumgünü yaşadım
Yaşayacağım belli bundan sonra
Olsun sen kelimesi vardı ya içinde olsun.
Bir Tost Bir
Kayıt Tarihi : 5.4.2023 11:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hazırlandım gidiyorum ya sana ya mahşere ikisinden biri olacak .Ne zaman kim bilir...
