2 Temmuz'a dair Şiiri - Ahmet Yorkun

Sen neyimi yaktın, yobaz sürüsü
Pir Sultan Abdal' ın özü var bende
Örtülü devletin tahtakurusu
Tâ ki Kerbala' nın tozu var bende

Yakarken, Asaf' la Baba Çimen' i
İran' dan mı aldın, dini imanı
Arşa çıktı Madımağın dumanı
Edibe bacının, közü var bende

Özümüz insanlık, gönlümüz tokça
Alnımız apaçık, başımız dikçe
Enel hak bağına girem dedikçe
Muhlis Akarsu' nun, sözü var bende

Sevgisi hünerdi, parmaklarında
Hele, Nar çocuğu umutlarında
Estikçe, Rüzgarın kanatlarında
Hasret Gültekin' in, sazı var bende

Derdine dokunma, dertli Kaya'nın
Nezdinde yeri yok, cana kıyanın
Kızı Menekşe' yle oğlu Koray' ın
Topraktan yansımış yüzü var bende

Asım ağabeyden, Behcet Aysan' a
Metin Altıok' tan, Uğur Kaynar' a
Nasıl kıydın onlarca genç insana
Gahi öfke, gahi hüzün var bende

Artık hedefimdir karşına çıkmak
Değildir niyetim öldürmek yakmak
Seni düşünceyle fikirle yıkmak
Şart olsun ki şeref sözü var bende

Yorguni yıllardır koştum yoruldum
Asırlardır öldürüldüm dirildim
Şimdi ben kavgama farklı sarıldım
Otuz yedilerin izi var bende

(1993 İSTANBUL)