' ' 2 "" Tahmin-î Beyân Şiiri - Yorumlar

Hepimizin hikayesi bu ama.. Elbette şaire 'kendine mahsus' duyguları dile getirmiş, 'tahayyül' etmiş ve demiş.......:
'TAHMİNİ BEYAN...'

Bir orman değil mi insanlık bir bakıma? Ve her insan bir ağaç... Ve her ağaç bir yaşamı sürer, bazen tek başına... Bazen 'uğultulu' bir kalabalıkla...
İçlerinden kimisi erer muradına, kimisi 'genç/yaşlı' demeden 'baltaya' teslim , gider dalgakıran olur bir kadırgaya...
Akibet bellidir... Değişmeyecektir.. Ama istenen, yaşarken ölmemektir...

Çok güzeldi yine.. Tebrikler Metanet Hanım.......

Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlar
Başarınızın daim olması ve
Daha nice paylaşımlar dileğiyle 10+ saygılarımla

Duygusuyla, anlatımıyla çok etkileyici bir şiir okudum. Değerli paylaşımınızı ve güçlü kaleminizi içtenlikle kutluyorum.10 + ANT. Saygı ve sevgi ile kalın.

Hikmet YURDAER

Tebrik kelimesi gerçekten ifade etmez bu şiiirin konusuna olan hayranlığımı,Konusu ile hikayesi ile anlatımı ve etkileyici bir şiir.dilerim bir agaç gibi gönüllerde susmasın. .seçkin konusuyla örnek olacak güzellikte bir eser. .. Tebrikler metanet hocam.. (Tam puan + Ant.) Sevgiyle ve esen kalınız..

Tebrik kelimesi gerçekten ifade etmez bu şiiirin konusuna olan hayranlığımı,Konusu ile hikayesi ile anlatımı ve etkileyici bir şiir.dilerim bir agaç gibi gönüllerde susmasın. .seçkin konusuyla örnek olacak güzellikte bir eser. .. Tebrikler metanet hocam.. (Tam puan + Ant.) Sevgiyle ve esen kalınız..

Umutlar kamçılanır, tahayyül ışığında;
Bir nehir hayal eder, tam dibinde akacak
Yorgun düşen dalları yeniden canlanacak
Yeşerecek, coşacak; çiçekler saçılacak
Oyunun son perdesi mutlu son'la bitecek

Gerçekte olmasa da hayalleri yetecek...

...
kutlarım sayn Yazıcı.

İnsanı canlı tutan umuttur.Umut hayalle süslenir.gerçekleşmesi için emek çaba sarf edilir. Olmasa bir ihtimal çok acı- olması için verilen kavga güzel-körükürüne değil elbet-bilinir bulunur.Şeker tatlı-biber acı-gece karanlık- güzeli iyiyi tanımak-güzeldi-derin anlamlı etkili düşündürürcü-yüreğinize sağlık.saygılar.

GALİBA AĞAÇ YAŞ DEĞİL…

Bu bilmem kaçıncı okuyuşum.
Hep tanıdık söyleyişler, hep aşina hitaplar…
Sanki benden dökülmüşçesine karşımda duruyor dizeler…
Ben mi yanılıyorum, algımda mı bir değişiklik var?..
Yoksa yaş mı almış başını gidiyor da, akıl dumura uğruyor?
Sanırım bende bir şeyler var.
Yoksa bile düşünmenin vakti gelmiş.
Eğilecek yaş’ı, yaş’lılığı geçmişiz sanki…
Şaire ağaç demişler, ama bu biraz da sanki arka planda gizlenen farklı bir anlamı da kat eder gibi duruyor.
Ne gibi mi?
Affınıza sığınarak “kalas” gibi diyeceğim.
Meyvesiz, gölgesiz olsa da ustanın elinde pek çok işe yarar. Şekilden şekle girer, işlenirse…
*
Hayat biraz da fasit daire…
Genelleme yaparsak hep aynı şeyleri yaşıyoruz. Belki istemiyoruz, belki her gün farklı bir heyecanla kalkıyoruz yerimizden, gülümseyen ışıltılı güne gülümsemeye çalışıyoruz. Lakin umut ve heyecan kırıntılarını toplayacak kadar uzun sürmüyor, bu mütebessim umutlar… Hemencecik silinip gidiyor, puslu cama yazılan yazı gibi.
Kuruyor, camdaki buhar, gün ışıklarının ılık sıcaklığında. Tıpkı bir damla suya muhtaç, yorgun bir ağaç gibi… Hayat da için için silikleşerek göçüp gidiyor…
Ne pişmanlıklar akla zarar, ne keşkeler…
Çünkü elde, buharlaşmış ümitler…
Bak, hadi bak avuçlarına!..
İstersen yüreğini aç da bak!..
Kendi adına, kendin için ne kalmış dünden güne?..
*
Akla ne hacet, mantığa ne hacet…
Şimendifer gibi ileri geri bir hayat.
Kurulmuş zemberek gibi işleyen bir zaman. Dokunulursa zembereğin yayı bozulur endişesi, ritmi değişir, çalışmaz korkusu ve bilmem ne tür huyelalar…
*
Hesap bilmez, kitap bilmez, defter tutmaz…
“Böyle gitmez!” dese de isyan etmez, nisyan olmaz…
*
Asi olmayan gönül, sabrı bilen gönül, azmi tanıyan gönül belki diyeceğim. Sadece belki…
Ne işe yarar bilinmez ama gönül bir kez kırıldı mı sırça cama dönüşüyor bir anda. Ne kavilik kalıyor, ne muhkemlik…
Ne taş gibi soğuk, ne volkanlar gibi patlamalarda…
Ne mağma yayılmaları, ne ırmak çağlamaları…
Mutlu mu?
Yoksa hiçbir şey, yoksa akıcılık, yakıcılık?..
Mutluluk mu?
Sadece hayatın akışına teslimiyet…
*
Yeniden yeşermek, yeniden ırmaklara dönüşmek, yeniden canlanmak, çiçeklenmek dallanmak…
Ne çok şey…
Ne çok şey yarabbim!...
Gerçekten çok şeyler bunlar.
Zamanı geri döndürmek gibi…
Zamana dur demek, meydan okumak gibi..
Sadece tatlı birer hülya…
*
Dalgakıran olacak güçte ve büyüklükte olsaydı ufacık yürekler, korkusuzca hayata meydan okuyan kocaman yüreğe dönüşürdü.

Bu da biraz meçhul ya!..

Herkes, kendi gerçeğini yaşıyor.
Bazen kendinden kaçmak zorunda kalsa bile sadece kendi gerçeğini…

Dil söylerse yürek sesini, bilinmeyenler de dostlara ayan beyan olurmuş, değerli dost…
*
Tıpkı hayata boyun eğmeyen, keskin kural tanımayan bir bakışın eseri gibi, şiir de kendi içinde aynı serbestliği yakalamış.
Gülce tarzı bir şiir…
Hem dilediğim gibi salınırım edası var dizelerde, hem de dilersem ayın 14’ü gibi özenle toparlanırım, hecelere bürünürüm edası…
Bu da şiire farklı bir güzellik katmış.
***
Çözmek için araştırmak ve tanımak lazım.
Çözmek için görmek ve bilmek lazım.
Çözmek için sevgiyle ve dostça yaklaşmak lazım.
Görüyorum ki araştırılmış, okunmuş, incelenmiş ve bazı şeyler, görünmez gibi görünenler, bilinmez gibi bilinenler görünür, bilinir olmuş.
***
Sabır ve emek işi olmuş, bu şiir.

Yüreğine kalemine, emeğine sağlık, gönlü güzel dost Metanet Hanım.

Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun efendim.
Sayfalarımızın göz izinizden mahrum kalmaması dileklerimle…

Dostça ve sağlıcakla kalınız.

Hikmet Çiftçi
22 Ocak 2013

“GEREK DOSTLAR BİRLİĞİ”