bazen bomboş bir sayfa oluveriyor insan
tüm saflığı ve karalanmaya amadeliğiyle
bazen kelimeler düğümleniyor boğazında
konuşmak geliyor içinden, hatta haykırmak
bir tükenmez kalem oluyor şair elinde
ve kağıda değince anlıyor hayatı tüketmişliğini
sessizlik çekiyor adamı kendine
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta