Kasım yirmi dokuz, mesafem kısaldı.
Ufkumda beliriyor yavaştan, meyus günler.
Bir rüzgar esti dağlardan ve geldi muhteremlerin kokusu ta uzak diyarlardan.
Saçlarımı okşadı, yaralarıma baktı, oturttu dizine, hikayeler anlattı, dualar okudu.
Zaaflarıma dokundu, beni uykuya zorladı.
Uyudum kollarında, rüyaya daldım.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta