17 Eylül Şiiri - Emre Soydan

17 eylül
Başından ne bir adım uzak
Uzaklara da ne bir adım yakın
Hatta ortanın da bir tık fazlası
Hani eylül için hüzün ayı derler sevgilim
Uzaklaşmanın
Özlemin
Ve varsa fıtratımızda böyle bir ihtimal
Vuslatın anahtarı gizlidir derler
Bu ayda
Ne güzel bir ayda ayak basmışsın dünyaya
Ne güzel bir sonbaharda doğmuşsun
Dökülen yaprakların sitemi var ellerinde
Böyle titrek
Böyle utangaç
Bir gitmeli bir beklemeli
Hafiften hafiften esen rüzgarı da hesaba katarsak
Sanki saçlarındaki esenlik onun eseri
Gözlerindeki merak
Bahar var mı ilerisinde hayatının
Onun merakı
Sesindeki ışıltıyı hiç sorma gitsin
O zaten beni bitiren
O zaten beni gökyüzünün ıssızlığına savuran
Senin sesinde bahara ulaşmaya çalışan
Göçmen kuşların iğiltisi var
Sesinde kırlangıçların şarkısı var
Böyle semalara doğru yükselen bir aşkın
Ebediyyen sürecek dansı var
Sesinde bir gülün nazı var
Dokunanın ellerine batıyor
Canını acıtıyor
Canımı acıtıyor
Sesinde sonbaharın müjdesi var
Yoksa ondan mıdır
Bu heyecanın
Ondan mıdır
Sinirlenince kafanı yana doğru atıp
Tatlı tatlı sinirlenmen
Ne güzel bir ayda doğmuşsun
O güne gelene kadar sabredeceğim
Ve ben sana sözüm olsun
Hep o günde senin için Allah'a dua edeceğim