15 Temmuz Destanı Şiiri - Bülent Arkan

15 Temmuz Destanı

Yıl iki bin on altı Temmuz'un on beşiydi
Ağlamaklı bulutlar birbirine sarıldı
Gökyüzü kızarmıştı bu da neyin nesiydi
Çirk'ini taşımaktan kara bulut yoruldu

Sessizlikle sakinlik bozuldu birdenbire
İhanet yağıyordu gerek yoktu tabire
Soysuzun ihaneti tak dedirtti sabıra
Tankla topla uçakla haşhaşiler görüldü

Abdestini alan zat koştu vatan cengine
Şahadet pahasına su taşıdı yangına
Hiç birisi bakmadı dini ırkı rengine
Millet ferasetinden dirençleri kırıldı

Çalınan uçaklarla tüm sessizlik bozuldu
Mermi giren bedenden şehit kanı süzüldü
Dirençler kırılmadı şanlı tarih yazıldı
Mermiyi sıkan eller karanlığa gömüldü

Kendi uçaklarımız tepemde döndü durdu
Cehenneme çevirdi şu bizim güzel yurdu
Vicdan fukaraları nice kahraman vurdu
Direndikçe direndik defterleri dürüldü

Yüreklere kazındı on beş temmuz destanı
İki yüz atmış şehit binler gazi kervanı
Böylece kurtardılar bu güzelim vatanı
Haşhaşi derdest oldu kelepçeler vuruldu

Dünyaya örnek oldu Türk'teki mangal yürek
Tekrar etmesin diye kökünü kazmak gerek
Hala sona ermedi devam ediyor sürek
Sular hala bulanık sanmayın ki duruldu

Milletin tırnağıyla tünelleri kazıldı
Dehlizden çıkarılıp diz çöktürüp dizildi
On beş temmuz destanı işte böyle yazıldı
Milletin vicdanında darağacı kuruldu...

Eylül 2016 ...Bülent ARKAN