Kadınım, kundağım, mezarım...
Ben haylaz bir çocuğum,
içinde dağlar ovaların ve bembeyaz bulutların olduğu kocaman bir gökyüzüm var benim.
Sense o uçsuz bucaksız ovalarda kimsenin anlamadığı dilden konuştuğum,
tüm sırlarımı gözüm kapalı emanet ettiğim gökkuşağı okaliptüsü...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda