Yaşama merhaba denildiğinde her bebek ağlar; aslında insanoğlunun mendile ihtiyacı ilk doğduğu gün başlar ve herkes elleri tutmaya başladığı andan itibaren bebeklik gözyaşlarını silebilecek bir mendil bulabilme çabasıyla başlar hayat.Kimi erken bulur kimi cok geç.Bulamayanları da hesaba kattığında eksi sonsuzlara uzanan bir denklem çıkar ortaya ve çoğu bilmez bulduğu mendilin değerini.Ya deseni hoşuna gitmez ya da çok sert veya yumuşak oluşu.Bir sürü mendil buruşturulup atılır yerlere ve sokaklar böyle mendillerle dolu.Bazıları çok nadir bilir bulduğu mendilin kıymetini; kenarına işlemeler yapıp ömür boyu saklarlar yüreklerinin üstünde ve diyorum ki bir mendil bulduğunuzda kıymetini bilin aşklarda mendil gibidir işte....
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta