Hatırlar mısın son yağmuruydu sonbaharın
kara bulutlar geçiyordu önümüzden
ve sen yağmura inat koşuyordun
yetişmeliydin 14.45 trenine
ve ben bakakaldım öylece...
sadece seyrettim
yetişemedim ne sana nede trene
ve itiraf etmeliyim belki
o gün bugün yetiştiklerim daha azdır yetişemediklerimden
ama hep bir umutmuş gerçekten yaşatan
kimbilir belki yetişirim bende birgün
haaa yanlış anlama sakın
biliyorum yetişemem ki sana
onu anlayalı yıllar oldu
lakin sen ne dersin yetişmez miyim 14.45 trenine
yetişirim diyosun demek
ah ne güzel
o tren başka diyarlarada alır mı beni sence
mesela senden çook uzak diyarlara
alır demek
ah ne güzel ne hoş
anladınımı şimdi beni
umudum sen değil sen değil sen değil sadece o tren...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta