Yıldızları silip tüketti yağmur
Gece sancılar içinde aşk doğuruyordu.
O derin mayışmaların soluk
alıp vermelerini duydu sessizlik.
Cemrenin düştüğü yerde
bir hırçın denizin
kumsalıyla öpüşmesiydi aşk.
Bir yarın yıkılış huysuzluğu ya da
İki közün külleriyle karışmasıydı .
Kıpkızıl gülümseyişler içinde
kendi tanrısını kucaklıyordu yerle gök
Kıvılcımının alnından öpüyordu orman
Ay yemyeşil ortaya çıktı az sonra
Şebnem başını döndürdü gül yaprağının
Kim kimden alacaklıydı
Umrunda değildi gölgelerin....
03.03.2019-137
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 11.4.2019 19:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!