Yatağa giden çocuğun, ışığın karşısında ölmekte olan aşkına tırmanan uykusunda, kime hareket edeceğini umursamayan ve diğeri gözyaşlarıyla dolu olan duaların sohbeti.
Öleceğini, karanlıkta döneceğini bildiği sesle döner yeşil yerden cevap veren göklere.
Duada söylenmek üzere olan ses, güvenli bir diyarda uyumak için ve ölen aşk için aynı keder uçuşuyor.
Bu gece ölmeyi bulamayacak canlı ve soğuk bakımının ateşinde. Işığın karşısındaki aşkı ve kime dua ettiğini umursamayan çocuk, yaptığı mezar kadar derin bir kedere boğulacak.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta