#11 Şiiri - Miray Erbaskın

Yaz gecesi,
Yeni boyanmış gri duvarlarım.
Dışarıda annesini kaybetmiş yavru bir kedi ciyaklıyor.
Bu sessizlikte rahatsız olunacak tizlikte.
Grilerin içinde ise sevgilisini kaybetmiş herkes.
Bütün duvarları yıkacak seste bağırıyor.
Ancak camlardan duyulmuyor.
Kedi günlerce ağladı.
Kız günlerce bağırdı.
İkisi de aynı duygularda,
Aynı şeye dilenci.
Istırap, acı, umutsuzluk.
Günler sonra kesildi kedinin sesi,
Annesi geldi götürdü sanırım.
Gecesinde kesildi kızın sesi.
Öldü.