100 Sizin İçin Bir rakam, Bizim İçinse K ...

Sabahın en sessiz anında, şehir henüz uykudayken
Biz kepenklerle birlikte uyanırız güne.
Bir perde açılır sanki,
Mağazacı sahnesini kurar ışığın altında,
Depocu ise karanlığın ardında,
Sessizce bir destanın harflerini dizer.

100;
Sizin dilinizde sıradan bir sayı,
Bizim omuzlarımızda terle yazılmış bir marş.
Her koli bir tuğla gibidir,
Her raf bir kale duvarı.
Biz, o kaleyi ayakta tutan sessiz neferleriz.

100;
Sizin için bir rakam,
Bizim içinse bir günün mücadelesi,
Bir omuz birliği, bir alın teri destanı.
Biz mağazacıyız, biz depocuyuz…
Görünmesek de bu düzenin isimsiz kahramanlarıyız.

100;
Sizce sıradan bir sayı olabilir…
Ama bizde her biri, sırtımızdan süzülen bir damla emeğin hikâyesi.
Kasada bip sesi yankılanırken,
Bizim nabzımız depo koridorlarında atar.
Mağazacı, bir tebessümle müşteriyi ağırlar;
Depocu, sırtında yükle sessizce yürür.
Biri ışığın içinde parlar,
Diğeri gölgede, ama dimdik durur.

Bir koli, iki koli… derken
On olur, Yüz olur, bazen Bin…
Ama biz yılmayız,
Çünkü bu emek bizim yeminimizdir.
Her etiket bir görev çağrısı,
Her koli bir savaş meydanı.

Kamyon dorsesi açılır açılmaz,
Kollarımız kalkan, sırtımız zırh olur.
Paletler birer birer dizilir,
Raflar düzenle dolar
Kaosun içinden düzen çıkarırız biz.

100;
Kulağa sade bir sayı gibi gelir,
Oysa bizim omuzlarımızda,
Her biri alın teriyle işlenmiş bir marşın notasına dönüşür.
Mağazada bir müşteri o ürünü eline aldığında,
Arkasında nice ter damlası, nice omuz izi vardır.
Biz o izi gururla taşırız.
Ne alkış bekleriz, ne sahne ışığı…
Ama her akşam, kepenk inerken
Bir sessiz kahramanlık öyküsü daha tamamlanır.

Mağazacılara ve Depoculara ithafen.

Yazan
Korhan KÜLÇE
08/10/2025. 08:30
Gizli Balkonda