1a/:
Bu bölüm sürgüne dairdir.
Babil kralı Nebukatnezar'sa kendi destanının Gılgameş'i. Özel kanununun Hammur abi'si yani. İ.Ö. bir yılda yontuldu taşlar. Başlar vuruldu. Duruldu bulanık sullar. Tunç kendi zamanında eridi. Biz ise devrildik ömrümüzün sonunda. Hayatının kırk birinci yılında ne olmuştu? Anımsa. Kırık mızraklıların başkentini zaptetmişti tabiidir ki büyük baban. Sararmış kağıtlar kentini ele geçirense sendin. Kendin verdin bilcümle kararını tarihin.
'Hu! ' de ve kapaklan...
Yani attın kadim sayfalara bir çentik.
Doldu zamanın kırbası zafer dilimiyle.
Gelimiyle sevindirdi son oğlun.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta