08 Gönderilmemiş Mektuplar

Sevgilim,

Hiç yoktan nefesin düştü aklıma. Geceleri uyanıp deli gibi içime çektiğim. Kimbilir hangi düşlerine daldığında, göğsünün inip inip çıkmasıyla soluduğun sıcak nefesin.
Sanırım ben seni en çok geceleri özlüyorum. Bazen dayanamayıp rahatsız etsem de, yanı başında olup dokunamadığım anlar onlar.

Hayatın akışında gözden kaçırdığımız, bazen de farkına varamadığımız ne kadar çok şey yaşıyoruz. Sonra bir bakıyoruz, yıllar geçmiş, ömür akıp gitmiş. Geriye kalanlar ise asıl önemli şeyler: Anılar, vefa, sevgi – daha önemlisi- kızımız.

Ufak tefek de olsa, ne zaman bunalsam hayatın getirdiği yüklerden, kızımızın gülümseyişi, uyurken yüzüne yansıyan masumiyeti ve sizi sarılırken izlemenin mutluluğu aydınlatıyor yüreğimi.

İçimin ezildiği, ruhumun darlandığı bu günlerde bu mektupları yazarken sadece seni, sevgini ve bana yıllardır yaşattığın samimi mutlulukları düşünmek ve o anları hatırlamakla huzur bulmaya çalışıyorum.

Avuç içlerinin sıcağında kaybolduğum her an yaşamın tadına vardığım nefesler gibi. Dakikalardır sana dokunduğum, tenini okşadığım anlardaki hislerimi anlatacak şeyler hayal ediyorum. Bulamıyorum. Nasıl anlatsam ki…

Cem K.
02.01.2018 & 23:30
Yeldeğirmeni