Onur Bilge - 0658 - Yirmi Beş Kuruş Şiir ...

Onur BİLGE

“Yirmi Beş Kuruş,

Sen benim zenginliğimdin. Gazoz kapaklarımdın. Allı yeşilli, gümüş rengi… Şıkır şıkırdın avuçlarımda, ceplerimde dolu dolu… Varlığınla o kadar mutluydum ki! Sen vardın ya… Oynayabiliyordum çocuklarla. Seni kaybetmemek için nasıl bir savaş veriyordum onlara karşı!

Bilye yerine onları koyuyorduk ortaya. Sonra çıkarmaya çalışıyorduk çizginin dışına. Çıkardıklarımız bizim oluyordu. Oyun bitince boşaltıyordum ceplerimi, birer birer sayıyordum onları. Onlar sen oldun yıllar yıllar sonra…