Onur BİLGE
“Yapma Çiçek,
Sana bu satırları gece yarısı yazıyorum. Herkes mışıl mışıl uyurken uykuların en tadına doyulmazlarında, ben sana yazmak, seni yazmak, seni yaşamak istiyorum bir şekilde.
Kokun geliyor mazinin bir yerinden. Nefes oluyor, ciğerlerime doluyor, sarhoş oluyorum. Çoğaldıkça çoğalıyorsun havsalamda… Çoğaldığın kadar çok seviliyorsun. Sevginin hududu yoktur, biliyorsun. Mantığı da, aklı da… Karar alarak sevilmez ki insan! Kendiliğinden açılıverir aşkın çiçeği. İşin gerçeği, ben sana aşığım sırılsıklam ama bunu sana söyleyemem, anlatamam!
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta