Onur BİLGE
“Gizli Aşkım,
İç sıkıntısı zirve yaptığı zaman, çıldırmamak için insanın mutlaka bir sırdaşı olması gerekir. Fakat böyle benimki gibi sırdaş tek olunca, bütün yük onun omuzlarına yükleniyor. Gelen giden, çoluk çocuk sırrını bana anlatır, beni bunaltır, ben de Kaptan’ın başının belası oldum epeydir. Hem de nasıl!..
“Dert ağlatır, aşk söyletir!” derler. Ben de neyim varsa ona anlatıyorum. Zaten hiçbir şeyim yok, senden başka. Yani seni anlatıyorum. Sana olan aşkımı… Onun açısından her ne kadar yılan hikâyesine dönerek kabak tadı verdiyse de bıkmadan usanmadan, her yolu deneyerek… Bir de bu adressiz mektuplara yazıyorum, tüm duygu ve düşüncelerimi, fırsat buldukça. Hiç kimse tarafından okunmayacağını bile bile…
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta