Onur BİLGE
“Islak Martı,
Sevinç içindeydin, kelebek gibiydin gelinliğinle… Çevrene gülücükler saçarak neşe içinde geçip gittin yanımdan, hiçbir değerim yokmuş gibi hissizce… O nasıl bir gidişti öyle!.. Nasıl bir umursamayıştı sergilenen! Nasıl bir hafife alış!
“Haydi git bakalım, sevgidaşım! Git bakalım! Git!..” diye fısıldadım sana, kimse duymadı. Çok gürültü vardı. Anılarımızı yanına almayı unutmuştun mutlaka. Ya da bilhassa geride bırakmıştın. Yanında olduğunu sanmıyordum. “Gidince aradı mı acaba götürdüğü eşyaların içinde? Hiç o güzelim yaşanmışlıkları düşündü mü?” diye geçirdim içimden kaç kere!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta