Yirmi yedi aralık bindokuzyüz yetmiş bir gelmişim ben dünyaya
Fısıldamış Ezanı muhammediyeyi kulagıma Babam başlamış duaya
Küçükken kaç yaşında idim bilmiyorum,dalmışım ninni ile rüyaya
Uyandım ne göreyim,evcilik oynuyoruz komşu kızı hülyayla
Ne ise ne bitti cocukluk devresi,başaldı meslek edinme hırsı
Arkadaş ile sabah giderken işe,ardımız sıra geçiverdi komşu kızı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta