Onur BİLGE
İlhan… Karanlık zamanların aydınlık yüzlü yâri… Kat kat kararan gölgeler… Kat kat katlanan perdeler… Ardına saklanan güzellikler, ulaşılamayan mutluluklar… Dile gelmez duygular, ele geçmez zamanlar…
Anılar, şiirler… Dudaklardan dökülemeyen sözcükler, tökezleyen heceler… Ünlüleri alınmış kelimeler, ünleri kayıp tümceler… Mürekkep yerine su çekilerek yazılmış mektuplar… Heba olan gayretler… Harap olan yürekler… Saatler, günler, haftalar, aylar, seneler…
Biz görmeden sevdik birbirimizi. Gözlerimizin aradığı zamanlarda göremedik, karşı karşıya geldiğimiz zamanlarda bakamadık. Oysa engel yoktu aramızda. Aradığımız da oydu. Sanki bir sütre vardı arada. Bir hicap… Bir nur, gözlerimizi kamaştıran!
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
