Onur BİLGE
Ogün, o gün bugündür hastanede… Yaşam savaşı vermede… Kimsenin ağzını bıçak açmıyor. Tadımız tuzumuz kaçtı. Ölüm o kadar yakınımızda ki! Hele bana hiç bu kadar yakın olmamıştı.
Her şey anlamsızlaştı. Sanki boşa kürek çekiyorum. Para kazanmak boşuna, okumak boşuna, her çaba gereksiz… Öyle bir bedbinlik içindeyim. İçim sıkıyor, daralıyorum! Üstüme başıma dikkat etmiyorum. Saç baş darmadağın! Dökülüyorum. Nasıl başım ağrıyor! ..
Bu olay beni neden bu kadar etkiledi? Çok köklü bir arkadaşlığım yok. Dün bir bugün iki… Tanışalı ne kadar oldu ki? Zaman zaman kendime kızmıyor da değilim! “Sanki babanın kızı! ..” diyorum. Sonra: “O da bir can…” Can çekişmekte olan bir can… Hayatının en güzel çağında… Geleceğe bakarken… Aniden…
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Her gördüğüm, canım ciğerim olur
Herkes yüreğimde bir yer eder de.
Kıskanılacak bir değerim olur
Yıllarca, dostluklar sürer gider de.
Yüreğine sağlık. Kalemin daim ilhamın bol olsun. Mevlam dostlukları baki eylesin. Selam ve Muhabbetlerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta