(02) ADIYAMAN’dan geçer Nemrut dağının yolu,
Taşlıktır kısmen yolu, hem sağı, hem de solu.
Çıkmak için can atar, hem kızı, hem de dulu.
Doğdu mu güneş, sanki olur hayat okulu.
(02) ADIYAMAN’dan geçer, Menzil köyünün yolu.
Araçlar geçer hep insan, ihsan dolu dolu.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Güzel yorum, güzel betimleme, güzel anlatım. Hemşehrim tebrikler. (Aslen Besnili'yim. Tüm Adıyamanlılar hemşehrim değil, fakat bu şiiri yazan kalemi hemşehri görebilirim.) Ahmet Sandal
Kalemine sağlık kardeş.Adıyaman'ı bir güzel anlatmışsın.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta