‘Mendil ister misiniz teyze? ’ diye seslenen
Küçük kız on yaşlarında var yoktu
Öylesine sevimliydi ki iri kahve gözleriyle…
Banklardan birine oturup biraz dertleştik küçükle
Babası aşçıymış, işten çıkarılmış krizde
Kardeşlerine bakıyor, çalışamıyormuş annesi de…
Antep’ten göçüp gelmişler,
İki göz bir kondu da yaşayıp gidiyorlarmış Ümraniye’de
Küçücük yüreğiyle ekmek kavgasına katılmış yavrucak,
Ayrılırken tüm içtenliğiyle gülümsedi bana
Kocaman, sımsıcak…
Kayıt Tarihi : 7.3.2010 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!