004 - Ama Şiiri - Can Akın

Evlisin, Benim Değilsin... Aşka dair ne var ise bu dünyada yitirmiştim gecelerin koyu karanlığında. Sen, öyle bir anda doğdun ki sabahıma takıldı gözlerim, saçlarının siyahına, ruhum sana aktı düştüm uçurumuna.Dalında açmış gonca güller gibiydin, güllerden güzeldin, gönlümde yer ettin, anladım ki sen yıllardır beklediğimdin yıllardın özlemimdin, kapıldı gönlüm, senin rüzgarına, savruldum ruhunun kıyılarına. Sonra acı gerçeği fark ettim, evlisin, benim değilsin, o an delirdim… Sığamadım kabıma, haykırdım adını dağlara taşlara, O an anladım ki bana yasaksın, sen içine düştüğüm en büyük tuzaksın… Ayrılmalıyım senden, uzaklara varmalıyım, seni sonsuza kadar silmeliyim kendimden, savurmalıyım gönlümü seher rüzgarlarına ne ben kalayım, ne de aşk kalsın… Yapamazdım, seninle olamazdım, ne derdi el-alem, ne derdi dil, yürek bu yaraya dayanamazdı, sana bana bu lekeyi konduramazdı... Unutmalıyım seninle olan ne varsa seni, beni, aşkımızı her şeyi, giderken, senin olduğun her yerden, ama sakın sen beni unutma… Ben senin hiç unutmayacağım. Senden son bir şey, istesem yapar mısın..? Oğlun olursa adını Can koyar mısın.? Beni canında farz edip, yanında tutar mı sın? CAN AKIN Sə n Evlisə n, Mə nim Deyilsə n... Eşqə dair nə varsa, bu dünyada itirmişdim gecə lə rin tünd qaranlığında. Sə n, elə bir anda doğuldun ki sə hə rimə ilişdi gözlə rim, saçlarının qarasına, ruhum sə nə yanaşdı, düşdüm uçurumuna. Budağında açmış qönçə güllə r kimi idin, güllə rdə n gözə l idin, könlümdə yer etdin, anladım ki, sə n illə rdir gözlə diyim biri idin, illə r boyu hə srə tim idin, bağlandı könlüm, sə nin külə yinə , sovruldum ruhunun sahillə rinə . Sonra acı gerçə yi anladım, evlisə n, mə nim deyilsə n, o an də li oldum… Sığa bilmə dim qabıma, qışqırdım adını dağlara, daşlara, O an anladım ki, mə nə qadağansan, sə n içinə düşdüyüm ə n böyük tə lə sə n… Ayrılmalıyam sə ndə n, uzaqlara getmə liyə m, sə ni sonsuza qə də r silmə liyə m özümdə n, sovurmalıyam könlümü sə hə r külə klə rinə , nə mə n qalım, nə də eşq qalsın… Edə bilmə zdim, sə ninlə ola bilmə zdim, nə deyə rdi el-alə m, nə deyə rdi dil, ürə k bu yaraya, dözə bilmə zdi, sə nə mə nə bu lə kə ni layiq bilmə zdi... Unutmalıyam sə ninlə olan nə varsa, sə ni, mə ni, eşqimizi, hə r şeyi, gedə rkə n, sə nin olduğun hə r yerdə n, amma ə sla, sə n mə ni unutma… Mə n sə ni heç unutmayacağam. Sə ndə n son bir şey istə sə m edə rsə nmi? Oğlun olsa, adını Can qoyarsanmı? Mə ni canında fə rz edib yanında tutarsanmı?