Yeni kurumuş, soğuk beton kokuyor koridor köşeleri.
Her dönemeç, bir çığlığa bırakıyor kendini.
Gökdelen misali uzanıyor katlar.
Bir aşağıya bir yukarıya.
Bilmem kaç can yatıyor burada.
Gariptir, çekmeden bilinmez bu acı.
Çaresiz gözlere takılmaktır bu.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta