Yeni kurumuş, soğuk beton kokuyor koridor köşeleri.
Her dönemeç, bir çığlığa bırakıyor kendini.
Gökdelen misali uzanıyor katlar.
Bir aşağıya bir yukarıya.
Bilmem kaç can yatıyor burada.
Gariptir, çekmeden bilinmez bu acı.
Çaresiz gözlere takılmaktır bu.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta