Sonbahar rüzgarları yaprakları düşürür,
Hazan mevsimidir bu; insanı hüzün bürür.
Ağaç dimdik ayakta, insan ecelle ölür,
İnsan, ağaç birlikte aynı toprakta çürür.
Her ölü ağaç yeni ağaçlara can katar,
Bir ölür, bin dirilir ağaçlar her ilkbahar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
