Bu senden uzaklığımın ilk günü
Karanlık bir yolun ortasındayım şimdi
Yalnızım, uykusuzum, düşünceliyim
Gözlerim arıyor gözlerini...
Ayak izlerin var geçtiğim her sokakta
Şuan ne yapıyorsun kimbilir, düşünüyorum
Uğraştım kırıp dökmeden sevmeye
Hakkım yok zaten fazlasını söylemeye,
Elimden geldiğince
Hep sevginin dilini kullandım..
Yorgundum, sustum
Kafam çekmez bazen bilirsin..
Sıcak ve bunaltıcı, günlerden bir temmuz gecesi...
Ortalık sessiz, aklımda yine sen.
Yorgun gözlerim henüz uykuya dalamamışken
Keşke sesini, tekrar duyabilsem...
Akar alnımdan ter kağıdıma damla damla
Dostluklarını kurarken dikkat et derdi babam,
Bir elin parmak sayısını geçmez ya zaten.
Sen gülerken herkes gülebilir ama
Mühim olan yanındakidir ağlarken...
Ve gülmeyi tutku olarak gör kendinde
Bir gün o an gelip çatarsa eğer;
Göz göze gelmeyelim ne olursun.
Benim en büyük sakarlığım
Gözlerine takılıp ateşe düşmek,
Biliyorsun...
Mevsim ise mevsim en güzellerinden,
Sen baharın gelişini en erken müjdeleyen
Sevincin, mutluluğun, umudun simgesi
Günün her saati gülümseyen
Yenilenmeyi hatırlatan
Hassas, coşkulu ve masum
Mimoza çiçeğimsin benim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!