Şiwan Ali Yılmazdağ Şiirleri - Şair Şiwa ...

Ağlayanım nerede
Geldi güllerin Faslı divane bülbülüm nerede?
Karardı gözlerimin nuru aşk- i pervanem nerede?
Tafra etme bu sere selvi boyuna laiktir,
Al kellemi ez çarıklarınla edalı yürüyüşün nerede?
Zülüfünden esen rüzgarın kokusuyla mest oldum,

Anla beni
Ötekileştirme diye şiirsel bir dille anlatmak istedim kendimi,
benim gönül bahçem aşktan ibaret sevgiden dem alan vefaya mahsul veren ötesi yok.
Şiwan ali yilmazdağ

yaşadığım bir mevsim

Sensiz bir mevsimdi yaşadığım, dünya karanlık çöldü,
Sahrada dolaşırken kalbim buz tutmuştu,
Tabiatım kuru soluktu gülüşüm, ah dı dudağımda gözümde gözyaşı,
Umut göğümde binlerce parlak yıldız parlak ve güzel,

Arz-ı Hal

Yüreğim kan ağlıyor ciğerim kebap narçiçeği dudağın için,
Derbederim hasretim gözlerine dermansızım sen için.
Perçemine el sürersem neye neylerim İslam’ın şartı ?
Artık kilise yerimdir zünnarı zülüfün beni bıraktı kim için?

Âşık

Xwda etme kimseyi çaresiz bir aşka âşık,
Mecbur etme kimseyi hançere zindana âşık.
Her kimde varsa cesaret pehlivan olsun kahraman,
Dayanılması güçtür meyman olduğunda âşık.

Âşık Behoştur

Sordular halimi yolunda yol edince kendimi,
O der ki yoktur suçum gölgemle etmiş kendini deli.
Şaşırdı imam kaşelerinin mihrabına dönünce diz çöktü,
Fetva eder boşunadır namaz mahşer yeri yüzüdür o yâr ateş.

Aşk ile Yâr

Her gece sensizlik derdini sessizce yüreğimdeki cehenneme taşırdım,
Bir haber gelmezdi senden saniyelerimi bir güne sayardı.
Sensiz gece geçmediği zaman sakince,
Kendimi gözyaşlarımın kollarına çaresizce atardım.

Aşkımı eyledim kalgan

Talan etti serim malim kara gözlü fettanın,
Dinden imandan etti kahküli perişanın.
*
Cevşen hançeri gibidir kıyamet gününe kadar,

Aşk meclisi

Yüzüne örnek mah-ı taban. Zülfüne nezir rengi katran,
Hurma saçan dudağından nasipsiz kaldım,
Mucize gibidir ikrar eylemişler ehl-i irfan.
*

Aşktan Sonra Ben

Akılsız yüreğime der ki biz ateşten iki eliz,
Bizim soyumuz ölüm aynaların soyundandır.