Zümrüdüanka Şiiri - Mahmut Kılıçalp

Kuşlar uçardı Kafdağı'ndan:
Kanat çırpardı hülyalarıma.
Saadetler ektiğinde dünyama,
Misk-i anber taşardı odamdan.

Kuşlar uçardı Kafdağı'ndan:
Kanat gererdi yalnızlığıma.
Peri kızları dolduğunda yatağıma,
Aşağıları seyrederdim semalardan.

Kuşlar uçardı Kafdağı'ndan:
Erişilmeze uzatırdım elimi,
Kafamda başka âlemlerin rengi,
Yelken açardım meçhul limanlardan.

Üstüme çökmüşken Kafdağı'nın yalnızlığı,
Şimdi nerdesin ey Zümrüdüanka?
Rüyalarımda gecenin aydınlığı;
Şimdi nerdesin ey Zümrüdüanka?