Zulm-ü Kebir Şiiri - Yavuz Selim Polat

Zulm-ü Kebir

İnsanlıktan çıkmış cebarrut millet-i küfür
Zilletiyle çiğnenmekte masumu ferd-i fer
Gökten yağdırdığı bombalar zımni kesur
Zürriyeti aktul olmuş ruhu kesf-i fücur

Ebedi kudrete isyan eden millet-i zir
Hakim-i fıtrattan nasipsiz tuğyan-ı şer
Tecelliy-i nurdan infirak zerzebed nar
Gaye-i ilahiden münhal takallut-u har

Akvam-ı beşer zulmün pevazında per
Cihan-ı fezail cürm-ü şecaata bakar
İnkisar-ı ruh sıkletinde ezilir İslam-ı diyar
Matem-i huruş ile kanlı yürekler münkesir

Enfası habis haleti ruhuyetiyle sarılmış kibir
Devahi dehhaş suretiyle bombalar zulm-ü kehir
Eftal-i escadın ervahıyla dolmuş Gazze-i şehir
Millet-i Filistin lücce lüce iğfal-i müzdahir
Tegafül etmiş dul kadın çocukları zülm-ü kebir